İstanbul… Yıllar önce, taşınmadan önce, bu şehirde yaşanmaz derdim. Kalabalığı, trafiği, kaosu gözümde büyürdü. Ama sonra Üsküdar'a yerleşince fark ettim ki İstanbul'un yaşanabilirliği, hangi semtte olduğunuzla da ilgiliymiş. Üsküdar, denizin kokusuyla, tarihî sokaklarıyla, camilerinin huzur veren siluetiyle benim için bir yuva olmuştu. O yüzden de yıllar sonra geri dönmek, eski sokaklarında yürümek içimi hem hüzünle hem de sıcak bir mutlulukla doldurdu.
Sakin bir müzik dinlemek isterseniz:
Yaklaşık bir aydır abimin yanında, Ataşehir’deyim. İstanbul’dan uzak kalınca aslında onu ne kadar özlediğimi fark ettim. İstanbul bazen insana nefes aldırmaz ama uzaklaşınca da garip bir şekilde özlenir. Ataşehir farklı bir İstanbul; daha düzenli, çok daha sakin ama yine de İstanbul’un enerjisini hissettiğiniz bir yer. Gece yürüyüşe çıkmak istiyorsun, tek bir kişi bile sokaklarda yok. Karşıdan karşıya geçerken arabalar hep yol veriyor yayalara. Ben çok şehir gezdim ama yollarda böyle naziklik görmedim doğrusu. Ataşehir'de yaşamak da keyifli ama Üsküdar’ın o kendine has havasını bulmak zor.
Geçtiğimiz günlerde eski mahalleme gittim. Üsküdar’ın sokaklarını adımlarken hatıralarım bir bir canlandı. Eski çay bahçelerinin, tanıdık dükkânların önünden geçerken şimdi 27 yaşında olan ben, 17 yaşımda buralarda nasıl süzüldüğümü hatırladım. Ah dedim, ah... Belki 37 yaşımda bir daha ayak basacağım buralara, ve 47... Hüzün doldu önce bir, sonra dedim ki iyi de şu an ki halimden memnun değil miyim? Gayet memnunum, tadını çıkar, geç!
Ailemle sahil kenarında oturup bir bardak çay içtik. Martılar gökyüzünde süzülürken biz de denizin kıyısında, İstanbul’un o tarifsiz manzarasını seyrettik. Kız Kulesi her zamanki gibi oradaydı, yıllardır değişmeyen ama her seferinde farklı duygular uyandıran bir tablo gibi. Sahili turladık. O anı ölümsüzleştirmek için birkaç fotoğraf çektik. Eski günlere duyduğum özlemi, Üsküdar’ın değişmeyen güzelliğini ve İstanbul’un hala bende uyandırdığı o tuhaf sevgiyi karelere sığdırmaya çalıştım. Kimi şehirler vardır, insan onları sadece yaşar; ama İstanbul öyle değil. İstanbul, hissettiren bir şehir. Ve ne kadar uzaklaşırsanız uzaklaşın, bir gün mutlaka geri çağırır.
Birkaç resim daha... (Resmin üzerine tıklayarak tam boyut görebilirsiniz)
Çok güzel bir anlatım olmuş:) Fotoğraflara ayrıca bayıldım:) Teşekkürler:)
YanıtlaSilKibar yorumunuz için ben teşekkür ederim... :)
Silataşehir sonradan gelişen yerlerden, dışardan gelenler çok, yani göreceli olarak şehre uzak sayılır yine de kadıköye uzak sayılmaz, genelde çalışan kesim yaşadığı için sokaklarda pek kimse olmaz. üsküdar en güzel semtlerden :) çarşısı da ne güzel :) müzikçi abin ivit :)
YanıtlaSilAtaşehir hakkında çok bilgim yoktu doğrusu, bilmiyordum dediklerini, sağ oll:) Ataşehir, Üsküdar'dan çok daha sakin, bu özelliği çok güzel. Üsküdar ama ayrı güzel tabii. :) Eveet, müzisyen abim. Biraz ziyaret edeyim bakayım ne yapıyor ne ediyor dediydim. :))
SilGülümseyerek okudum yazını. O nostaljik his insana iyi geliyor gerçekten. Dilerim sonraki ziyaretlerinde de güzel anıların olsun orada.
YanıtlaSilİnşallah, çok teşekkür ederim İlkaycım. :)
Sil