Önceki yazılarımdan birinde yakınarak şöyle demiştim...
Kendimi çok şanslı hissediyorum. Çünkü doğanın ve tarihin arasında yürümekten, gezmekten, keşfetmekten zevk alabiliyorum diye. Sonra da demiştim ki, bunun güzelliğini fark edemeyen insanlara acıyorum. Seneler sonra insan hem etrafını; bu doğayı, tarihi yok edecek, hem de kendini yok edecek, bu güzelliklerden eser bile kalmayacak demiştim. Bu beklediğimden de çabuk oldu.
Şehirler resmen tarihiyle beraber yok oldu. Tabii ki en çok, en çok insanlarımıza üzülüyorum. Çok güçlü bir ülke olarak tüm önlemlerimizi alabilecekken neden boşu boşuna bir distopya yaşamayı seçtik?
Kaç gündür yapabildiğim her şeyi yapmaya çalşıyorum. Sosyal medyadan hikayeler paylaşarak yardım etmeye çabalıyorum, insanları bilinçlendirmeye çalışıyorum, hala öğrenci konumunda olduğumdan maddi olarak çok yardım edemesem de birkaç parça eşya gönderdim. Keşke, keşke bundan fazlası gelseydi elimden.
En çok yapamadıklarıma, yapamadıklarımıza üzülüyorum. Sırada İstanbul depremi var. Kaçınılamaz. Düşünüyorum, 99 depreminden, İzmir depreminden sonra hiçbir değişiklik olmadı. Bundan sonra da olmayacak, umutlu değilim. Fakat yine de içimdeki küçücük umutla bu depremden sonra kendi değerimizi bilip daha akıllı kararlar almak umuduyla diyorum.
Hepimize geçmiş olsun, hepimizin başı sağ olsun...
TV izlerken moralim yerlerde sürünüyor, İstanbul depremi denince tüylerim diken diken oluyor, Ankara'dayım onda bile emin değilim. Oturduğum apt. üç kez müteahhit değişmiş, biri bırakmış, öteki gelmiş, o da bırakmış, diğeri gelmiş, kolonu kesik midir? Niye böyle olmuş? Demirleri sağlam mıdır? Değil midir? Herkesin de bu soruları aklından geçirdiğini biliyorum. İstanbul'da yakınları olan herkesin benim gibi endişe ettiğine eminim. En kötüsü de şu felaketi görüyoruz ve aynısının başımıza gelmeyeceğinden emin değiliz. Hep Allah korusun diyoruz da Allah korusaydı Kahramanmaraş'ı ve 9 ili korurdu. 99 depreminde Gölcük'ü korurdu. Demek ki korumuyor. Dolayısıyla bizler tedbir almak zorundayız. Sağlam yapılar yaparak, imar affı filan olmayacak, belediyelerde denetim olacak, rüşvetle kaçak yapı çıkmak vs. bunların ortadan kaldırılması şart. Bir bld. başkanı "Ben kimseye göz açtırmadım, kaçak yapı yapmak isteyenlere engel oldum, olunca, herkes BANA KÜSTÜ! Kendi babam bir kat daha çıkmak istedi evine izin vermedim." demişti. Tavşancık mı neresi...Gölcük'e yakın ve 99'da her yer yıkılmış bir tek orada tek ev yıkılmamış. Acaba o küsenler utandılar mı? Biz maalesef böyleyiz. Birkaç ay önce de Twitter'da bir kullanıcı şöyle yazmıştı. AKlımda kaldığı ile yazıyorum: Oturdukları sitenin depreme karşı kuvvetlendirmek için denetimini mi ne istemişler ama çoğu karşı çıkmış! Sebep neydi tam hatırlamıyorum. Kendi lehlerine olacak şeyi istememişler. Pahalı mı gelmişti, yok ceza mı yazar belediye diye korkmuşlar öyle bir şey. Yani bizim insanımız az değil. Hak ediyor başına geleni evet ediyor. O bebekler, çocuklar değil ama böyle kaçak yapı yapan, kolon kesen hak ediyor. Tabii bunun da sebebi cehalet, sorsan hepsi seni, beni sulu dereye götürür, susuz getirir yani akılsız değiller, kurnazlar ama kurnaz olmak başka şey, kendi bindiği dalı kesecek kadar cahil ve akılsız olmak başka bir şey. Anadolu insan köylü kurnazıdır, Müge Anlı programlarında izliyoruz, işte bunlar üç tuğla üst üste koydum diye müteahhit oluyor ilkokul 2 terk diplomasıyla! Öteki 6 sene yüksek mimarlık okuyor, 3 yıl da yüksek lisans yapıyor ama bir sitede oturacak olanlara sorsan pahalı diye mimarı seçmez, ilkokul 2 terk müteahhiti seçerler başlarına! Şimdi soruyorum böylelerine müstahak değil mi bu felaket? Celladına aşık olmuşsa bir millet diye bir şiir vardı, her seçim öncesi imar affı çıkartan Tayyip, depremin ilk günü orduyu görevlendirmeyen Tayyip, deprem sırasında Twitter'ı kapattıran Tayyip peki bu adama hâlâ oy atanın evi başına yıkılsın mı? Valla kusura bakma da yıkılsın bir zahmet. Çok öfkeliyim şu an.
YanıtlaSilÖfkeniniz de söylediklerinizde de oldukça haklısınız. Toplumumuz böyle ne yazık ki. Kafaları daha çok kötülüğe çalışıyor, kolay olana. Sonra başına gelince iş işten geçmiş oluyor, geri kalanlarda, diyoruz ya balık hafızalıyız diye, beş gün sonra unutuveriyorlar ve her şey aynı devam ediyor. Yine de ben kimse böyle bir şeyi hak etmediğini düşünüyorum... Allah affetsin, bazen bazı resimlerle karşılaşıyorum; sağ çıkmış ama vücudu paramparça, ölse daha iyiydi demekten alamıyorum kendimi. Kimse böyle şeyleri hak etmiyor. Hak edenler var onlar da bunun asıl sorumluları.
SilŞu an milletçe aynı acıyı ve duyguları yaşıyor ve bir an önce şu felaketin yaralarının sarılması için milletçe çabalıyoruz. Deprem felaketinde yaşaımını kaybeden vatandaşlarımıza rahmet, yakınlarına sabr-ı cemil diliyorum. Bu felaketten yaralı olarak kurtulabilmiş kardeşlerime de acil şifalar diliyorum. Deprem bölgesinde canla başla çalışan tüm ekiplere Cenab-ı Hakk dayanma gücü versin. Zor durumda ve çaresiz kalan kardeşlerimizin de yar ve yardımcısı olsun inşAllah.
YanıtlaSilAncak, artık sorumluların da deprem gerçeğini görmelerini, unutmamalarını ve ne gerekiyorsa, hiç taviz vermeden her türlü iş ve işlemleri byük bir ciddiyet ve sağduyu ile takip etmelerini istirham ediyorum.
Evet Recep Bey, hepimizin dileği bunlar. Umarım ki gerekli önlemler bundan sonrası için alınacak ve bu duruma bir daha düşmeyeceğiz.
SilİnşAllah!
Silİyi ki varsınız gençler, umudumuzsunuz, çünkü yürekleriniz çok güzel.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, umarım ki bir daha böyle bir şey yaşanmaz...
SilÜlkecek yastayız. Hepimizin başı sağ olsun! Yaralar da tez zamanda sarılır inşallah...
YanıtlaSilUmarım, çok zor zamanlar gerçekten...
Silbu olay ezdi bizi dağıttı yaaa.
YanıtlaSilEvet :(
Silpsikolojik olarak o kadar yerlerdeyim ki her an deprem oluyor sanıyorum önceden böyle korkularım yoktu hiç. Ne yazacağımı hissedeceğimi bilmiyorum... Kalbim paramparça bir kaç koli paketlemekten başka elimden bir şey gelmemesi o kadar utandırıyor ki beni...
YanıtlaSilBen de aynı şeyi hissediyorum. Son zamanların - yani iki üç yılda olan depremlerin - neredeyse hepsinde evimiz sallandı.Garip bir şekilde o şehirlerin yakınındaydım genelde ve en üst katlarda oturdum o yüzden fazlaca sallandı evimiz hep. Uzun süredir sürekli ev, eşyalar vs sallanıyor gibi hissediyorum ben de. Devam ederse böyle psikolojik yardım alacağım.
SilBir de düşünüyorum, biz depremi yaşamasak da böyle hissediyorsak depremi yaşayanlar ne halde diye, asıl ona üzülüyorum...
En önemlisi bilinçlenmek, bilinçlendirmek; unutmamak, unutturmamak.
YanıtlaSilKesinlikle. Öncekilerde en büyük hata bu bile olabilir. Unutmak.
Sil