Güney Şelalesi'nde Sabah

Sabahın erken saatlerinde Güney Şelalesi’ne doğru yola çıktım. Hava  geçen günlere göre daha serindi, ormanın içinde sisler henüz dağılmamıştı. Düşmüş ağaçların arasından geçerken, doğanın hem yıkılışını hem yeniden doğuşunu bir arada görmek insana garip bir huzur veriyor. Her adımda toprağın kokusu, yaprakların hışırtısı ve kuşların sesi içime işledi. Yazıma başlamadan resmin altındaki şarkıyı açın lütfen! 

Not: Bu yazının devamı bulunmaktadır, okuduktan sonra şuradan görebilirsiniz: Güney Şelalesi 2

Ayrıca bu şarkının Türkçesini de sizinle paylaşmak istiyorum (kendim çevirdim):

Meadow of Heaven (Cennet Çayırı)

Gözlerimi kapatırım

Fener söner

Uyanışın kokusu

Yaban balı ve çiy

Çocukluk oyunları

Ormanlar ve göller

Gümüş dereler

Eski günlerin oyuncakları

Cennet Çayırları

Cennet Çayırları...

Hayret çiçekleri

Ve gizli hazineler

Hayatın çayırında

Benim cennet tarlam

Beş yaşında bir kış kalbi

“Ev” denen yerde

Geçmişin dalgalarında yelken açarak

Cennet Çayırları

Cennet Çayırları

Hayal kuranı olmayan bir sallanan sandalye

Kahkahasız bir tahta salıncak

Oyuncak askerler olmadan bir kum havuzu

Uçuşsuz bir Noel zamanı

Hayallere bağlı bir ömür

Çiçekler solar

Hazineler gizli kalır

Sonbaharın ilk yıldızını görene dek

Uykuya dalarım ve her şeyi görürüm

Anne şefkati ve uçurtmaların rengi

Cennet Çayırları

Cennet Çayırları...

---

Bu şarkı çocukluğun masumiyetine, saflığına ve kaybolmuş cennet gibi görünen o yıllara duyulan özleme odaklanıyor. Şarkının enstrümantal versiyonu da fazlasıyla hoştur:

Şimdi Güney Şelalesi'ne geri dönelim... Biraz ilerleyince şelalenin sesi kulağıma gelmeye başladı. Su, kayalardan aşağıya kat kat dökülüyor, adeta doğanın kendi melodisini söylüyordu. O an kulaklığımda Nightwish’in Meadows of Heaven şarkısı çalıyordu ve manzara müzikle birleşince tarifsiz bir noktaya ulaştı. Kendimi sanki başka bir dünyada, masalsı bir diyarın ortasında buldum.

Şelalenin çevresi yemyeşil bitkilerle kaplıydı. Sis bulutları ağaçların arasından süzülüyor, güneşin ilk ışıklarıyla birleşerek olağanüstü bir atmosfer yaratıyordu. Bir an için zaman durmuş gibiydi; sadece doğa, suyun ritmi ve kalbimin attığını hissettim.

Buraya önceden de gitmiş ve bazı resimler paylaşmıştım. Denizli’nin Güney ilçesinde yer alan bu şelale, bölgenin en güzel doğal harikalarından biri. Yaklaşık 20 metre yükseklikten akan sularıyla ziyaretçilerini büyülüyor. Çevresindeki zengin bitki örtüsü, serin havası ve huzurlu atmosferiyle doğayla baş başa kalmak isteyenler için mükemmel bir kaçış noktasıdır.

Bugün şelalede geçirdiğim saatler, bana hem huzuru hem mutluluğu bir arada yaşattı. Fotoğraflarıma yansıyan sisli manzaralar, devrilmiş ağaçlar ve yeşilin her tonu, bu büyülü deneyimin küçük bir yansıması sadece. Önceki gittiğimde (o zamanlar 2019 ya da 2020 yılıydı sanırım, emin değilim) çektiğim bazı resimler: