Neden bilmiyorum ama sanki baharı bu denli sevinçle karşılamak, onu korkutup kaçıracakmış gibi hissettiriyor. Bu sefer kış çok soğuk ve uzun geçtiğinden mi böyle bilmiyorum. Burada, yani Konya'da iki haftadır her gün on - on beş dakika kadar kar yağdı. Ondan öncede günlerce fazlaca yağdı.
Birkaç gündür anca kar bitti, yağmur başladı. Bugün güneşli gibi duruyor. Ağaç Ev Sohbetleri'nin bu haftası da baharla ilgili: ‘Baharın gelmesi sizi heyecanlandırır mı? Bu heyecanı tarif edebilir misiniz?'. Sevgili Deep seçmiş konuyu.
Bahar
Söylesin bakalım bana bahar, bu sefer de kışın soldurduğu onca çiçeklerin tekrar açılmasını sağlayabilecek mi, söylesin bakalım korkutup kaçırdığı onca kuşun tekrar ötmesini sağlayabilecek mi. Mona'yı* tekrar gösterecek mi bana. Yapacak tabii. Ama en önemlisi... İnsanların yakıp yıktığı hayalleri tekrar canlandırabilecek mi? Umut getirecek mi?
Yoksa havanın açılmasıyla sonbaharın sisi altında gizlediği onca problemi, kışın kasvetli havayla kararan, gözlerimizin göremediği her şeyi ortaya mı çıkaracak. Belki de gözlerimizi açacak. Aydınlanacak her şey, göreceğiz. Gerçekten göreceğiz. Sadece bakmayacağız, izlemeyeceğiz. Enerji getirecek bize. Hareketleneceğiz.
Çiçeklerin açtığını göreceğiz, ağaçların meyve verdiğini, kuşların öttüğünü. Ve ben Mona'yı tekrar göreceğim. Ve diyeceğiz ki, bahar bizim için uğraşıyor. Bize can getiriyor. Bize gerçekleri gösterecek. Ve biz neden duralım? Her şey bu kadar hızla ilerlerken, biz neden yerimizde duralım? Daha kötüsü geriye sayalım. Hayır, bahar içimizde büyüyecek bu sefer. İçimizde çiçekler açacak, kendimiz olgunlaşıp, büyüyeceğiz. Ve meyve vereceğiz. Çürüyen, solan her şeyi unutacağız ve tekrar canlanacağız.
Bir çiçek alalım. Onunla beraber bu sefer kendimizi de bol bol sulayalım, yetiştirelim, büyütelim. Bu hayatta her şeyin bir amacı olduğunu hatırlayalım. Sonu nereye çıkarsa çıksın. Amacımızı bulalım. O çiçeğe baktığımızda kendimizi görelim. Ve karanlık ruhumuzu yeşertelim. Çiçekler bile konuşur. Ağaçlar bile kökleriyle iletişim halindedir. Susmayalım, bağıralım. Bağıralım ki kendimizle beraber başka canlıları da yeşertelim. Onları da sulayıp, yetiştirelim. Çürümüş köklerinden yok olup gitmeden kurtaralım. Ve onlar da başkasını. Bu böyle sürüp gitsin.
***
*Mona evime gelip giden bir güvercin. Kışın kaybolmuştu, daha sonra ortaya çıktı neyse ki:)
Resimler geçen senelerde çekmiş olduğum yürüyüş yoluma ait.
Bu tarz diğer yazılarımı okumak isterseniz şu sayfalara gözatabilirsiniz: Düşünceler, Ağaç Ev Sohbetleri
Instagram: @kayipfisilti
Karanlık, kasvetli, yağmurlu, karlı havaları çok seven ben bile yazı özleyebiliyorum, evet. Yazın çekmiş olduğum fotoğraflara bakarken şu an sıcacık bir yerde gezdiğimi hayal etmeden duramadım. Özellikle şu soğuklardan sonra sırtımı ısıtacak o güneşi özlemle bekler oldum. Tabii o gelince de bu soğuk havaları özleyeceğim. Her neyse, size yazın gittiğim bir gezimden bahsedeceğim. Antalya'da bulunan Dim Mağarası'ndan. Açıkçası muhteşem bir mağara olduğu kesin olsa da o mağaraya gidiş yolu ve mağaranın girişindeki manzara beni çok daha fazla etkiledi.
Bu mağaranın nerede olduğunu anlatarak başlayayım önce. Antalya'nın Alanya ilçesinde bulunan Cebireis adındaki dağında bulunuyor. Bu dağ 1961 metre yüksekliğinde. En basit şekilde araç kiralayarak gidebilirsiniz. Alanya'nın merkezine yaklaşık 65 kilometre uzaklıkta.
Mağaraya ulaşmak için biraz aracınızı dağdan yukarı tırmandırmak zorunda kalacaksınız. Fakat yollar gayet düzgün. Dağın etrafından çıkarken etrafı mutlaka seyredin. Gerçekten doğası, havası, her şeyi insanı etkiliyor. Mağaraya giriş ücreti var ve müze kartı geçersiz. Geçen yaz gittiğimiz de kişi başı 15-20TL civarıydı.
Mağaraya ulaştığınız zaman yazın bile gitseniz havanın serin olduğunu fark edeceksiniz. Dışarıda vakit geçirmek isterseniz, manzarayı seyretmek ya da orada bulunan kafede bir şeyler yemek/içmek isterseniz yanınızda ince bir ceket bulundurmak isteyebilirsiniz. Mağaranın içerisiyse tam tersi. Çok sıcak.
Bu mağara 410 metrelik bir alana sahip ve içinde gezinirken birçok merdiven inmek ve çıkmak zorunda kalacaksınız. Yanınıza su almayı ya da mağaranın önünde bulunan doğal kaynak su çeşmesinden su doldurmayı kendinize unutmayın. Bu mağaranın en can alıcı noktası sarkıtları ve en aşağı indiğinizde göreceğiniz küçük bir su birikintisi. Her yer ışıklandırılmış olduğu için çok etkileyici bir görünüme sahip.
Pamukkale Salonu, Org Salonu, Avizeli Salon ve Göl Salonu olarak dört ana bölüme ayrılmış olan bu mağara Türkiye'nin ikinci en büyük mağarası olma özelliğine sahip. Mağarayı gezdikten sonra başta da söylediğim gibi dışarıda manzaranın tadını çıkarmayı da unutmayın. Mağara ya da doğa gezilerini seviyorsanız kesinlikle uğramanızı önerdiğim bir yer.
Herkese merhaba! Daha önce Ağaç Ev Sohbetleri'nin 134. konusu için yazmıştım aslında ama sonradan beğenmeyerek sildim. Konuyu daha güzel bir şekilde ele almak istedim ve uzunca bir yazı yazdım. Konumuz tam olarak: '21. Yüzyıl dünyaya neler getirdi'. Ağaç Ev Sohbetleri ise bir blog tarafından diğer blog yazarlarının da katılabileceği ve bir fikir alış verişinde bulunabileceği bir etkinlik. Sizin de bir siteniz varsa düşüncelerinizi orada paylaşabilir ya da -yoksa- fikirlerinizi yorumda paylaşabilirsiniz!
21. Yüzyıl da Neler Oldu?💭
21. Yüzyılın henüz başlarında olup daha 22. senesindeyiz. Çok dolu dolu geçiyor yıllar. Fakat kötü olaylar daha ön planda ne yazık ki. Dünya genelinde iklim kriziyle birlikte birçok ve büyük yangınlar geçirdik. Hastalıklar başımızı en çok yakan ve en büyük problemler arasında. Savaşlar başladı, ülkemizde ekonomi çok kötüleşti. Ben hem dünya genelinde ki hem ülkemizde ki en büyük gelişmeleri ve problemleri sıralamak ve onlar hakkında yazmak istiyorum.
Bu yıla hedeflerimden biri olarak en az yetmiş kitap okumayı koysam da yıl başladığından beri bir tane manga dışında bir kitap elime almadım. Okuyamadım, pek heveslenemedim. Derken geçen hafta Shakespeare dersimiz için kütüphaneden birkaç kitap alıp ilk sayfasını açınca kitap okumaya ciddi ciddi ne kadar susamış olduğumu fark ettim. Machbet kitabına dün başladım, zaten çok uzun olmayan kitabı hemencecik bitiriverdim. Bu yazımda kitabın genel özelliklerinden, bende ne hissettirdiğinden bahsedeceğim ve beğendiğim bazı alıntıları sizinle paylaşacağım.
Not: Yukarıda belirttiğim gibi, kitabı kütüphaneden aldığım için bu kadar kendinden geçmiş kitap. Normalde kitaplarımın temiz durması konusunda çok hassasımdır 👀
İnsanın düşündükleri,Gördüklerinden daha korkunç olurmuş meğer.
Kendimi bilmemek daha iyi,Ne yaptığımı bilmektense!
Ama unutma ki bu aşağılık dünyadasın:Çoğu zaman kötülüğü baş tacı edip,İyiliği çılgınlık sayan dünyada.
Social Media
Search