Christie'den son zamanlarda okuduğum en iyi kitabıydı diyebilirim. Bu yazardan diğer okuduklarımı görmek isterseniz: Agatha Christie Kitap İncelemeleri Bu kitabı bir gün içerisinde bitiriverdim. Spoiler (kitap hakkında detaylı bilgi) içerir.
Kitap Yazarı: Agatha Christie
Kitabın Adı: Cinayetler Oteli
Orijinal Adı: At Bertam's Hotel
Yayımlanma Tarihi: 1965
Tür: Polisiye/Dedektif
Yayınevi: Altın Kitaplar
Sayfa Sayısı: 159
Miss Marple, tatil için Londra’daki Bertram’s Hotel'ine gelir. Burası kusursuz bir İngiliz oteli gibi görünmektedir: geleneksel çay saatleri, eski moda dekorasyon, zarif müşteriler… Ancak bu nostaljik atmosferin ardında gizemli olaylar ve karanlık bağlantılar vardır.
Otel, aslında organize suçlar ve soygunlarla iç içe geçmiş bir yapının parçasıdır. Miss Marple’ın gözlem gücü sayesinde bu masum görünen mekanın ardındaki gerçek yüz yavaş yavaş açığa çıkar. Olayların ortasında bir cinayet işlenir ve işin içinde şaşırtıcı derecede geniş bir suç örgütü olduğu ortaya çıkar.
Romanın finali, klasik Christie romanlarındaki gibi büyük bir sürprizle noktalanır. Ancak bu kitapta cinayet, hikayenin tek odak noktası değil; toplumsal atmosfer, ikiyüzlülük ve değişen İngiltere vurgusu oldukça belirgin.
Christie’nin bu romanındaki üslup, özellikle atmosfer yaratmaya yöneliktir. Otelin betimlemeleri, eski İngiliz aristokrasisinin kaybolan ihtişamını sembolize ediyor gibi görünüyor.
Diyaloglar alışıldık biçimde akıcı ve ironikti, fakat klasik Christie romanlarına göre daha ağır ilerleyen bir yapısı vardır. Yazar, okuyucuya sadece bir cinayet bulmacası değil, aynı zamanda toplumsal dönüşümlere dair bir gözlem sunuyor.
Miss Marple: Yaşlı ama keskin zekalı dedektifimiz, her zamanki gibi küçük ayrıntıları fark ederek büyük resmi çözer.
Otel müşterileri ve çalışanları: Çoğu karakter ilk bakışta masum, hatta komik derecede “geleneksel” görünür. Ancak perde arkasında sahte kimlikler, gizli ilişkiler ve suç ağları vardır.
Müfettiş Davy: Resmi soruşturmayı yürüten polis karakteri, Miss Marple’ın gözlemlerinden faydalanır.
Karakterlerin bir kısmı tipik Christie figürleri gibi olsa da, Bertram’s Hotel’deki insanlar daha çok bir toplumsal eleştirinin parçası olarak işlenmiş.
Kitabın sonunda beni hoş bir süpriz yakaladı: Greenshaw’un Deliliği (Greenshaw’s Folly) adlı kısa hikaye. Bu öyküde yine Miss Marple başroldedir. Hikaye, oldukça eski bir malikanede geçer. “Greenshaw'ın Deliliği” denilen bu tuhaf bina, eksantrik ve biraz da tuhaf bir kadına aittir. Ancak kısa süre sonra burada bir cinayet işlenir ve olayları çözmek yine Miss Marple’a düşer.
Bu kısa öykü, kitaba hoş bir ek olmuş çünkü At Bertram’s Hotel daha çok atmosfer odaklı bir roman iken, Greenshaw’un Deliliği tam anlamıyla bir “klasik Christie cinayet bulmacasıdır”. Böylece kitap bana hem yavaş ilerleyen bir toplumsal roman tadını verdi hem de finalde tipik Christie üslubunda kısa ama keskin bir dedektiflik öyküsüyle karşılaştırdı.
İki öykünün senaryolarını sevdim ben. Hep diyorum, Christie'nin romanları kitap olarak güzel ama bu dönemde tam izlemelik tiyatro senaryoları gibi geliyor bana. Karakterlerin diyalogları, mekan betimlemeleri ve olayların gelişim biçimi, sahnede canlandırılmaya hazır gibi duruyor. Okurken zihnimde sanki bir tiyatro sahnesi kuruluyor, oyuncular rollerini alıyor. Bu yüzden sadece bir polisiye okuma deneyimi değil aynı zamanda görsel ve dramatik bir tat da bırakıyor.
Hiç yorum yok: