Stefan Zweig, her kitabı bir şekilde içine alıyor beni. Önceden paylaştığım kitaplarında hep övgüyle bahsettim zaten ve yine övgüyle bahsedeceğim. İnsan ruhunu sayfalarca yazıp hiç bıktırmamayı başaran bir yazar. Bu kitabını bir günde bitiriverdim ama diğer kitapları kadar iyi mi?
Incipit vita nuova."Yeni bir yaşam başladı"...
Üniversiteye gittiğiniz ilk günü, sonrasındaki haftayı ve ondan sonraki ayı hatırlıyor musunuz? Babamı, amcamın yani erkek kardeşinin vefatından sonra ilk defa ağlarken görmüştüm beni yerleştirip ayrılırken. O an ve babamın o anki yüzü asla unutamayacağım bir şekilde zihnimde yer edindi. Ben o kadar heyecanlıydım ki çok ne hissedeceğimi bilememiştim. Ama ailem evlerine döndüğünde annem beni arayıp bana baban eve gelesiye kadar ağladı dediğinde ve bomboş odada tek başıma kaldığımda işte o zaman yalnızlığın senfonisi kulaklarımı tırmalamaya başlamıştı ve sonra gözlerimi de ele geçirip saatlerce ağlatmıştı. Sonraki hafta alışıvermiştim. Ben yalnızlığı severim çünkü. Yedi senedir tek başıma yaşıyorum. Gelenim gidenim çok olur gerçi. Ailemle de çokça görüşürüm. Neyse, gelelim kitabımıza... Önce arka kapağını paylaşayım sizinle:
Kitap, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları tarafından yayınlanmış olup 67 sayfadan oluşuyor. Stefan Zweig'in 1908 yılında yayınladığı bu kitabın konusu genç bir tıp öğrencisi olan Bertold Berger'in Viyana'ya okumak için gelmesiyle başlar. Büyük şehirdeki yaşama uyum sağlamakta büyük zorluklar yaşar. Sadece hala gelişim aşamasında, olgunlaşmamış ve utangaç olması değil, aynı zamanda yaşadığı apartmanda komşusu olan dışa dönük ve oldukça baskın yaşça büyük öğrencinin gücü tarafından da ezilir. Bu durumun yanı sıra, bir de bu öğrencinin açık sözlü ve biraz saldırgan kız arkadaşının etkisi altında kalır. Bu durumlarla oldukça mücadele eden genç okul hayatını da bir yandan unutur. Kitap ilerledikçe durumlar oldukça değişir. Ve sonu tahminlerimden çok farklı biter.
Açıkçası Stefan Zweig'i çok sevsem de ve kitabın yarısına kadarını ilgiyle okusam da beni çok rahatsız eden bir durum oldu. Olaylar aniden değişiyor ve pedofili bir olay araya giriyor. Ve burada şahsen kitaptan soğudum. Arada çok mantık göremedim, çünkü hayatını değiştiren küçük bir kız çocuğu var ve önce kız kardeşiyle karşılaştırırken daha sonra ilgi duyması garip geldi bana ve biraz tiksindirdi. Bu içerik nedeniyle kesinlikle çocukların okumaması gereken bir kitap. Yine de belki de yazarın okuyucu da uyandırmak istediği his zaten buydu? Bilemeyiz...
Akıcı bir dille yazılmış, Tanrısal bakış açısıyla yazılıyor ve tek bir karakterin hislerini okuyoruz. Çoğu zaman gayet başarılı olsa da bir önceki paragrafta bahsetmiş olduğum gibi mantıksız gelen kısım oldu ve kitabın bendeki etkisi çoğunlukla kayboldu . Daha kaliteli, ilgi çekici bitebilirdi bence.
Büyüklerin okuması gereken bir kitap. Stefan Zweig okumadıysanız önceden bu kitabı başta önermem. Daha iyi kitapları var. Satranç, Karışık Duygular gibi. Kitaba puanım 7/10.
Alıntılar
Sigara kullanmayanların nesli tükenmek üzere.
Syf: 8
Hüzünle sevinç, umutla düş kırıklığı sürekli iç içeydi; belirsiz bir duygu ama daima yabancı olmak ve alışamamak...
Syf: 11
Yaşamın elverişsiz ve zayıf olan her şeyi yok ettiğini öğrenmemiş miydi? Yaşam ona da eşit davranır ve onu sakınmazdı.
Syf: 47
***
Instagram: @kayipfisilti
Tüm kitap incelemeleri ve önerilerimi görün
zweig kısa hafif kolay romanlar, novellalar yazıyor, keyif veriyor ama o müthiş yazarlardan değil, bir hesse bir oğuz atay değil :) kızıl ı okumadım ama okuruum :)
YanıtlaSilBayağı bir Zweig okudum çok da severim aslında ama bu eserini okumamıştım. Pedofili söz konusu olunca bende şarteller atıyor bilemedim şu an.
YanıtlaSilyeeeey :)
YanıtlaSilNolduu? :)
Silmerhaba yani yaa :) yazılarını koyup siliyon ya arada bir ondan dedim :)
YanıtlaSilheheh merhaba o zaman Deep. Evet kafam karışık bu sıralar :) Çok yoğunum bir de... Neyse biraz toparlayayım hem kendi hayatımı hem bloğu, yazarım yine =)
Sil